आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप
रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे
पाप ?
शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें
आंग
दोळ्यांतल्या गे मळबाचो लागचो कसो
थांग ?
उतराक तुज्या केले कोणे कवड्याचे गे
कान
खोश्शेचें चान्नें मनांत तुज्या
दर्शनान
वाटेंतल्यान वचप तुजें उमथी घालून
मान
फुलाबशेन राखचो बाये कुळशिलाचो मान
चंवरलेल्या आंब्याक कितल्या नदरांचे
गे शाप
सांबाळ बाये जनांत ; मनांत तांच्या सदांच पाप !
No comments:
Post a Comment