Monday, July 6, 2020

काळजाचीं उतरां – आनंद वर्टी

काळजाचीं उतरां। आयलीं उमाळ्यान

मोतीं शिपलेंतल्यान। भायर जशीं

 

उतरां निर्मळ। मन म्हजें उकते

फुल्ले गा निकतें। फूल जशें

 

हातूंत ना कुंडो । मेळचे ना गा पोल

सोलूनच सोल। दवरिल्लें

 

पयल्या पावसाचो। धरकरेचो स्वास

जावन मातये वास। येता हाका

 

दर्याच्या गाजाचो। आसा हाका छंद

कल्पनांक बंध। मळबाचो

 

पुनवेच्या  उदकांक। उचांबळ चड

जीव घेवपी ओड। चंद्रिमाची

 

तशी म्हजी आस्त। तुज्या चैतन्याचो

स्पर्श तांकां जावचो। परिसाचो


No comments:

Post a Comment

आबोलेच्या ओठांत - शंकर रामाणी

आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे पाप ? शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें आंग दोळ्यांतल्या गे मळबाचो...