कोणे जोडिल्ली गा मठी
कोणे हातासले गा आतां
चारी वाटा दळिद्र-वतां
कोणे वसयल्ली गा थळां
तकल्यो-शेपड्यो हाडून फळां
आतां मठयेचो गा धनी
धायदिकां असो रानी.
आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे पाप ? शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें आंग दोळ्यांतल्या गे मळबाचो...
No comments:
Post a Comment