Saturday, June 20, 2020

याद - विठ्ठलदास प्रभू

पालयलेली वात कित्याक परती रे जागयली?
तुवें म्हजें मोगा-पिशें
विसल्लेलें सपन कशें
जागवन कित्याक परतें अशें, न्हीद रे घालयली?

रेंवें-भुंयेर पावसा सरी
सुकून वतल्यो खिणावरी
बावल्या फुलार कित्याक पिशा भांगरा-वता सावळी

बावलें फूल फुलचें ना
मनांत हांसून खुलचें ना
तुजी म्हजी भेट आतां फुडले जिणेंत पावली!

पलयलेली वात कित्याक परती रे जागयली?
आज चड वर्सांनी याद म्हजी आयली...!

No comments:

Post a Comment

आबोलेच्या ओठांत - शंकर रामाणी

आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे पाप ? शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें आंग दोळ्यांतल्या गे मळबाचो...