रात जेन्ना मध्यार येतली
तेन्ना
म्हजे वरीच
तूंय हांस.
तूं, गेल्ली खीण स्मरून
हांव, येतलों खीण तेळून.
मागीर,
तूं वच तुजे दिकेन
हांव वचन म्हजे.
तूं रीग तुज्यांत
हांव रिगन म्हज्यांत.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
आबोलेच्या ओठांत - शंकर रामाणी
आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे पाप ? शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें आंग दोळ्यांतल्या गे मळबाचो...
-
आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे पाप ? शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें आंग दोळ्यांतल्या गे मळबाचो...
-
मळबाच्या वाठाराक जोगलांचें झाड ; उजवाडाचें धन आतां लिपय दोळ्यां आड लखलखून पेट्टा आनी जळटा कशें झाड ; गोबोर ताचो जांवचे आदीं ...
-
गोड म्हजें गोंय! सुंदर म्हजें गोंय! पुर्विल्ले नामनेचें, चड मोट्या भाग्याचें, उंच माथें कोंकणाचें, हें म्हजें गोंय! निजाचे अपुरबायेचें, इं...
No comments:
Post a Comment