आदोळी इश्टीण अस्तुरेची
तिचेच मुखार गायल्यो अस्तुरेन
आपल्यो दुख्खदिण्यो काणयो
आनी तिच्याच कानांत
सांगलीं आपलीं मनांतलीं गुपितां
नवे व्हंकलेचे उस्वास
आनी जाणटेलेच्या भेंडाचे त्रास
आदोळीच जाणां
भुरग्याक आशेल्ले आवयची
दर म्हयन्याची अवस्था
आनी वर्सान वर्स
गुरवाचार येतकच
जाल्ली तिची अवतिकाय
आदोळे बगर
कोण जाणा जायत?
कांदो शिनतना
अस्तुरेच्या दोळ्यांतल्यान देंविल्ल्या
मोन्या दुकांचीं कारणांय
तिणें आदोळेकूच सांगल्यांत
जीव दिवपाचो विचार
मनांत घोळटा आसतना
कितलेशेच फावटीं
आदोळेन तिचीं बोटां कातरून
तिका साबुद्दीर हाडल्या
स्टोव कसो फुट्टा
आनी अस्तुरी कशी लासता
हें कोनशाक रावन आदोळीच
मोन्यांनी पळयत आयल्या
मांय सुनेच्या झगड्याची
गवाय आदोळी
जावाजावांच्या कसपाची
गवाय आदोळी
नणंद भावजयेच्या शिणाची
गवाय आदोळी
आवय धुवेचे मायेची
गवायूय आदोळीच...
रांदचेकुडींतल्या
दर एक खिणाची गवाय
आदोळी...
No comments:
Post a Comment