जीण जाली अनवळखी
धवशा दोळ्यां मुखार ताच्या
विसरायेची आयली साय
मिणमिणटा दिवली वात
निमाणेचीं मेजीत खिणां
पिरायेचो अंत पळयत
पडल्या सकयल मंदकाय
मोगाचे पाश घेवन
जमले म्हर्यांत आप्तइश्ट
मातयेच्या पुताक आतां
मातयेची कूस जाय
पलतडीं हुपली नदर
निरोपाचें नुल्लें उतर
रिती केली जीण ताणें
रित्या हातान वचूंक जाय
No comments:
Post a Comment