आयज तूं वेतलो देखून
ओंठार
हांसो आयलो सुकून
दोळ्यां-तळ्यांत
भरल्यो झरी
काळजा
गोंडाक तोपली सुरी
उबगणेचे
पडले घाय
उमेदीची
बावली जाय
घरा
गेली रसणाय
मनाकूय
लागली पिसाय
घर
भरून ओत्ता दार
मोगरेर
कळ्यांक आयला भार
देवार्यांत
देव ना
कोणा
खातीर गांथचो हार
रुखा
कुशींत रिगल्या वेल
भोंवरे
फुलां खेळटात खेल
हांव
मात एकसुरीच
भायर
भितर काडटां वेळ
No comments:
Post a Comment