रोजालीन मांय
तूं आसता
सगळ्या आवयांच्या
काळजांत
राबितो करून
केन्ना सावन
आनी दर आवयचो पूत
हांव
रस्त्यार
अपघातांत मरतकूच
दर आवय अशीच तुजे सारकी
तीळ तीळ तुट्टा
हुडकेवन हुडकेवन
जीव सोडटा
म्हजे रोजालीन मांय
तूं वसता समस्त
मनीसजातीच्या काळजांत
आनी सगलें सगलें
मायामोग धरून वसता
तुज्या काळजांत
तुज्या दोळ्यांचो
तुज्या हुसक्यांचो
काळजा दिवो
ह्या मार्गार
पेटोवन
तुका आनी रस्त्यार मेल्ल्यांक
आर्गां ओंपतां
आनी तुज्या उजवाडाच्या दिव्यान
सगळ्यांक बरो मार्ग मेळूं
म्हूण मागतां
मळब भरून
मळब भरून काळोक उरला
नखेत्राच्य किर्णान तोलून धरला
धरतरे वयलें पाप व्हांवता दर्यांत
रूच जिविताक इल्ल्याश्या पुण्यान
सोबीत पेलो विखान भरला
ओंठांक लायतना कृष्णामृत पडलां
कृष्णामृतान वीख कृष्ण जालां
काळोख भरून कृष्ण उरला
No comments:
Post a Comment