रात – सुदेश शरद लोटलीकार

न्हिदला कोण घेवन कुशीक मिरेचें मळब काळें

रात पिशी माई कशी देंवता घेवन भुतां ताळे

पेटला खांबो हालता तळी कोणें बाये जीव दिला

शिंपणें सोंपून सानमार्त्या चेडवाचो घात जाला

गळटा शेनाय लाळ जशी भुरग्याचें सानवारें

शिंपता आवय सांजवेळा दुदासाये हून झरे

सासणाची पडल्या पाल लायता आवय तुपा दिवो

मरणाचे पालखे मुखार जाणटी भावीण नाच नवो

शेणलां गोरूं कांचवेलां रे सड्या वयल्या देंवचारा

खोंटलो घेवन पालवा पोंदा कोण गेला प्राकारां?

चेराफुलां गोजडी घेवन न्हिदला देव सान झेमेत

झिलीं आड घुंगुरदाणो जागता बेताळ किणकिणीत...