म्हजे असंख्य उमाळे
खतखतले
आनी भस्स करून ओतले.
अळंग जाले
कवितां झेले.
आबोलेच्या ओठांत तुज्या अमृताची जाप रसमाच्या काळ्या केसांत मनांतलें गे पाप ? शेरवडाचें पान तशें गोरेंच तुजें आंग दोळ्यांतल्या गे मळबाचो...
No comments:
Post a Comment