मोर – शंकर रामाणी

1

मन:

आषाढ कुपांनी गच्च

दाटून आयिल्लें मळब;

जीव गोळाक लायिल्ल्या ह्या

हुमकळण्या वेळार

पयस

अटंग्या रानांत निकतीच

मोरांक जाग आयल्या...

2

सरत्या आडवेळ्या पावसांत

तुज्या जुवानपणाची कूड लागना फुडें

शिरंतरांतल्यान

म्हजें रगत पेट्टकीर

भितरले भितर

भिरांकूळशें मळब जोगलावल्लें,

गडगडिल्लें

तुवें पळयिल्लें?

आयकल्लें?

ना जावये.

तुका फकत याद आसा

ती पांकां फुलोवन

उपाट तृप्तीन दोगांयच्या मनांत

भान सुटून नाचिल्ल्या मोरांची...