तुवें दिल्ले रोंपयेक
फुल्ल्यात आयज दोन कळे
तातूंत दिसता म्हाका
सोबीत तुजे निळे दोळे
त्या दोळ्यांतल्यान हांव
सदांच पळयतां फुडाराचें सपन,
तुजें म्हजें कळये सपन
रोखडेंच लागलें फुलूंक
दिल्ली तुवें रोंपी
घेवन म्हजी गोड पापी
आसा तुका याद?
हें फूल फुलतकच
सांगून म्हाका धाड...
हेच रोंपयेंत भरला
जिविताचो अर्थ
तुजें म्हजें सगळें... सगळें
एक सासणाचें नातें
देखुनूच फुल्ले कळे
सदांच हांव पळयतां राजा
त्या दोन कळ्यांनी
तुजे सोबीत निळे दोळे
No comments:
Post a Comment