अशीच देंवतना तिनसांज
कातरेकळ्यार
नबत कशी
न्हेसणाच्या
पालवा पोंदा कापराची दिवली घेवन
कुळकुळीत
सांपणांचेर माई तुजी दिवली गेली...
तरीय सरता कोण
प्राकारां
सान झेमेंत
घुसपडत शेणिल्ल्या काळखा भितर
हें देवुळूय
गाय कशी मेणाळून थिजिल्लें...
पयलींच तूं
कुड्डी आनी तातूंत तुजी दिवली गेली;
सोंपणांचो एक
काळोख पागडी मारून पडिल्लो
ह्या तुज्या नागड्यांनी करचें कितें सांग आतां?
शिरांतली वात
एक एक काळखाच्या जळटा भंयान
मुये येदें एक
वादळ, भुरग्या मुठीं जमिल्लें
वादळाचें
वाडटें पेरः मळबखोल, उजेल्लें
माई, जनेल
उगडून सवकासायेन मातशें भितर घेवचें तुवें
No comments:
Post a Comment