सरात फुडें, गोंयकारानों !
हावेसाची घेवन वात
वच्चें आसा पलतडीं
एकचाराचें गीत गायत
एकाच रुखा आमी फळां
शिंपडलेलीं जळामळा
आयला वगत एकठावपाचो
जल्मल्ल्या रुखा तळा
ल्हान व्हड बारीक मोटे
भेद नाका धरूंक खोटे
जाती पाती खुटून कांटे
करचें आसा कार्य मोटें
हिंदु, मैर, किरीस्तांव
सगळ्यांचो एकूच गांव
आवय आमची गोंय माय
म्हणून आमी भाव भाव
गोंय आमचें गोंयकारांचे
न्हय ते कोणा दुसऱ्याचें
गोंयच्या खातीर झुजचें आसा
No comments:
Post a Comment