उदक लेगीत जाल्लें रगत
आनी रगत जाल्लें हून
भावा! तुका याद आसा
अठरा जून?
बंदखणीचे दुखी चिरे
नवे आशेन घडघडले
फिरंग्याले मस्तें बंदेर
थरथरत समजलें
वावझडींत वेतलें म्हणून
पिंजून, पिंजून...
भावा, तुका याद आसा
अठरा जून?
मंगळाराचो आसलो दीस
पावस नेटान झडटालो
आंब्या-मुळांत गावड्या पोर
कुडकुडत रडटालो
लोखंडाचो आयलो पुरूस
कोणाक खबर खंय साकून
ताज्या शिंवा-उल्यान गेलीं
आमचीं भुजां शिंवशिंवून
थोरां-पोरां आयलीं धांवत
कोणाक खबर खंय साकून
जुलमाच्या तुबकांतल्यान
उज्या-गुळे गेले सुटून
रगताची ऊब मेळून
भूंय आमची जाली हून
भावा, तुका याद आसा
अठरा जून?
सोडणुकीचो आयलो दीस
उठून उबो गवलो मनीस
सगले पास पडले तुटून
भावा, तुका याद आसा
अठरा जून?
कितलें अशे आयले गेले
अठरा जून!
आंब्या-मुळांत कुडकुडटा
गावड्याचो पोर अजून
भांगराचें गोंय आमचें
कितलें आसा पयस अजून!
मळबाचो माटव मांडून
कुपां फोडून, गडगडून
जोगलाच्या झगझगांत
घिस्स करून झगझगून
दडकेवरी लोटून, फुटून
येवंदी परत अठरा जून!
त्या दिसा उगडासान
हड्डें म्हजें पेट्टा अजून
भावा, तुका याद आसा
अठरा जून?
No comments:
Post a Comment