मळा वयल्या सरयांतलें हांव रे तुजें गोरूं
कंवळ्या चरवार चरचें सोडून धांवता
तुकाच धरूं!
तमा वयली खाणा
वयली वान्सा गेली उडून
उदक निवोळ
पियेवपाचें पुराय गेलें भुलून
घोली-घोलींत
झिली-झिलींत धांवचा कान करून!
मळा वयल्या
सरयांतलें हांव रे तुजें गोरूं!
गोठो-गोवण,
दावें-दावण सुटले बंदपास
हड्ड्या भितर
फुगार जावन घुसमट्टांत स्वास
धाय दिकांनी
धिरयो गालीत लागलां हामे -हामेरूं!
मळा वयल्या
सरयांतलें हांव रे तुजें गोरूं!
मळा वयल्या
गोरवां सोडून सोदता सगळें रान
भंया विरयत
किण्ण काळकान एकलें एकसुर्यान
हांवे-हांवेट्यांनी
गेलें सगळें रान भरून!
मळा वयल्या
सरयांतले हांव रे तुजें गोरूं!
आशेल्यात
आयकूं कान वळखीचेच सूर
उगडासांचो
काळजा भितर व्हडलो महापूर
पातकड्यांतल्यान
पाणयाचे लागले झरे झरूं!
मळा वयल्या
सरयांतले हांव रे तुजें गोरूं!
धांव धपटून
शिणलीं गेतां लागलीं थरथरूं
हांवे-आड्डून
जिबेर आयलो फेस दरदरून
कुडींतलो जीव
सोदता कूड सोडून उडूं
मळा वयल्या
सरयांतलें हांव रे तुजें गोरूं!
No comments:
Post a Comment