ओंवळी मुळांतलीं ओंवळां जशीं
तश्यो पुंजावन
घेतल्यो राती
आनी चडटे
वयल्या पेल्या मोडणार
दोळ्यां लावन
बसलों वाती
वेळा अवेळाचें
भान?
वरांय पसून
गेलीं गोठून
त्याच वेळार
प्राण म्हजो
फुलांतल्यान
आयलो भोंवून
हांवय जाणा
म्हाळशे वरी
तुज्योय दिसाक
तीन कळा
पांयसोरान
तुज्याच बाये
पुण्याय म्हजी
येवंदी फळा!
No comments:
Post a Comment